ارائه دست‌نوشته مقاله به ژورنالی نامناسب یکی از رایج‌ترین اشتباهاتی است که محققان مرتکب می‌شوند و پژوهشگران تازه‌کار و کارکشته، هر دو دچار این ایراد می‌شوند. مسائلی که می‌بایست در این پروسه لحاظ کنید شامل اسکوپ ژورنال، محدودیت‌های اعمال شده بر روی نوع و موضوعات مقالات و ضریب تاثیر ژورنال می‌شود.
انتشار در یک ژورنال با بررسی همکار یکی از اهداف فاحش اکثر پروژه‌های پژوهشی است. با انتشار مقاله است که پژوهش شما به دست دیگران در آن حوزه می‌رسد و باعث پیشرفت علم و ترویج ارتباطات میان گروه‌ها با اهداف مشابه پژوهشی می‌شود. با اینکه بررسی همکار می‌تواند پروسه‌ای طولانی و خسته‌کننده باشد، انتشار نهایی مقاله شما مهر تاییدی بر کار شماست که باعث پیشرفت شغلی شما، جذب دانشجویان باهوش و پرسنل مجرب و امکان تامین مالی برای مطالعات آینده را افزایش می‌شود. یکی از مهم‌ترین وجوه – و احتمالا مغفول مانده‌ترین آنها – پروسه انتخاب ژورنال مناسب برای انتشار است.
ارائه دست‌نوشته مقاله به یک ژورنال نامناسب یکی از رایج‌ترین اشتباهاتی است که توسط نویسنده‌ها صورت می‌گیرد و پژوهشگران تازه‌کار و کارکشته، هردو دچار این ایراد می‌شوند. نویسندگانی که اولین مقاله خود را می‌نویسند یا آنهایی که به محدوده پژوهش وسیع‌تری قدم برمی‌دارند ممکن است با ژورنال‌های آن حوزه ناآشنا باشند. در عین حال، نویسندگان مجرب ممکن است وسوسه شوند تا کارشان را در همان ژورنال‌های همیشگی به چاپ برسانند، در حالی که قابلیت انتشار در قالب ژورنال‌های تمام الکترونیک و دسترسی آزاد در حال افزایش است. حتی کارهای سختگیرانه و با تاثیر بالا ممکن است در صورتی که موضوع پژوهش با اسکوپ ژورنال هماهنگ نباشد، رد شوند؛ انجام این اشتباه باعث اتلاف وقت، پول و انگیزه می‌شود.
در اینجا بعضی از مهم‌ترین مواردی که باید در هنگام انتخاب ژورنال مناسب برای چاپ مقاله ISI در نظر داشته باشید را برمی‌شماریم:
1. اهداف و اسکوپ ژورنال چیست؟
این اطلاعات معمولا در وبسایت ژورنال قابل دسترسی است. در بخش «درباره ژورنال» به دنبال عناوینی نظیر «تمام اهداف و اسکوپ» بگردید. مطالعه این صفحه به شما اطلاعاتی کلیدی در اینباره می‌دهد که آیا پژوهش شما با ژورنال مطابقت دارد یا خیر. به طور مثال: وبسایت پژوهش‌های پزشکی سرطان می‌گوید مطالعات حیوانات و آزمایشگاهی بر روی داروهای جدید و عاملان مورد نظر مولکولی با پتانسیل رسیدن به آزمایش‌های پزشکی را در اولویت قرار می‌دهد. دیگر ژورنالها ممکن است معیارهای وسیع‌تری داشته باشند و برخی می‌گویند که آنها پژوهش‌هایی که برای مخاطبین عام جالب‌تراند را ترجیح می‌دهند. به طور مثال، The Plant Cell می‌گوید که معیارهای اولیه‌اش برای انتشار «بینشی جدید است که در حوزه وسیع علاقه بیولوژیست‌ها و نه متخصصین قرار می‌گیرد.» ژورنالی مانند PLOS ONE حتی این بازه را وسیع‌تر می‌گیرد و گزارش‌ها از پژوهش‌های دسته اول از تمام رشته‌ها درون علوم و پزشکی را می‌پذیرد. توجه داشته باشید که بعضی ژورنالها حتی انواع پژوهش‌هایی که منتشر نمی‌کنند را نیز مشخص می‌کنند. به طور مثال، Food Research International مطالعات بهینه‌سازی که هدف آنها افزایش بازدهی پروسه تولید باشد را منتشر نمی‌کند.
2. آیا ژورنال مقالات مشابه را منتشر کرده است؟
زمانی که شما چند ژورنال محتمل را بر اساس اهداف کلی و اسکوپ برای ارائه دست‌نوشته‌تان پیدا کرده‌اید، انجام جستجوهایی با کلیدواژه‌ها (یا عنوان) مقاله‌تان را در نظر بگیرید. با این کار شما متوجه می‌شوید که آیا این ژورنال مقالات مشابه به کار شما را در گذشته منتشر کرده است یا خیر. سعی کنید بین 3-5 مقاله منتشر شده در 5 سال گذشته پیدا کنید و مطمئن شوید که این مقالات از لحاظ کیفی و اسکوپ مشابه مقاله شما هستند. به طور مثال، اگر شما مطالعه‌ای پزشکی انجام داده‌اید که شامل 50 بیمار می‌شود و متوجه شدید که آن ژورنال تنها مطالعات پزشکی با 300 بیمار و بیشتر را منتشر می‌کند، به احتمال زیاد مقاله شما پذیرفته نمی‌شود. شناسایی مقالات منتشر شده در موضوع مشخص به این معناست که موضوع پژوهش شما مورد علاقه مخاطبان ژورنال به خصوص است. این امر باعث افزایش شانس شما برای بررسی می‌شود.
3. محدودیت‌های ژورنال چیست؟
ارائه مقاله به ژورنالی که نوع کاری که شما نوشته‌ید را نمی‌پذیرد قعطا به در بسته می‌خورد. به طور مثال، بعضی ژورنالها مانند British Journal of Surgery گزارش‌های موردی را منتشر نمی‌کند. بدین ترتیب، مهم است که بخش «اطلاعات برای نویسندگان» ژورنال مورد نظرتان را برای تشخیص محدودیت‌های ژورنال بخوانید. همچنین مهم است که به محدودیت‌های مرتبط با تعداد کلمات مقاله توجه کنید. به طور مثال، اگر دست‌نوشته شما 7000 کلمه است و ژورنال به خصوص مقالات با کمتر از 4000 کلمه را می‌پذیرد، یک بازنگری اساسی قطعا مورد نیاز است. هزینه انتشار نیز می‌تواند به عنوان یک محدودیت تلقی شود. برخی ژورنالها هزینه بالایی را به عنوان هزینه پردازش مقاله دریافت می‌کنند. هزینه‌ها دیگر مانند دسترسی آزاد، صفحات بیشتر از محدودیت کلمات یا نمودارهای رنگی نیز وجود دارند.
4. ضریب تاثیر یک ژورنال چیست؟
اعتبار ضریب تاثیر یک ژورنال به عنوان مقیاسی برای کیفیت ژورنال به دلیل فاکتورهای محتلفی که می‌توانند بر روی نمره دریافت شده تاثیرگذار باشند جای بحث دارد. ولو اینکه نه همه این فاکتورها مستقیما به کیفیت محتوای نشر یافته در ژورنال مرتبط هستند. به هر ترتیب، ضریب تاثیر به عنوان رایج‌ترین روش برای تشخیص کیفیت و اعتبار یک ژورنال استفاده می‌شود. با این که ارائه مقاله به ژورنالها با ضریب تاثیر بالا وسوسه برانگیز است، بررسی بی‌طرفانه پژوهش‌تان و تشخیص اینکه آیا واقعا برای یک ژورنال سطح بالا مناسب است یا خیر، امری مهم است. در غیر این صورت، شما باید برای ارائه مقاله‌تان به چندین ژورنال بارها و بارها زمان و انرژی بگذارید و احتمالا قالب آن را برای هر ژورنال تغییر دهید.
در پایان
بعد از تمام تلاشی که برای به پایان رساندن موفقیت‌آمیز یک پژوهش می‌گذارید، قدم مهم نهایی انتخاب ژورنالی درست است که مقاله‌تان را به انتشار بگذارد. تنها با بیش از 9500 ژورنال در فهرست ژورنال‌های دسترسی آزاد، انتخاب بهترین ژورنال می‌تواند دشوار باشد؛ حتی برای پژوهشگران کارکشته. و اتخاذ تصمیمی اشتباه می‌تواند باعث اتلاف وقت، پول و تلاش شما شود. با در نظر داشتن اهداف و اسکوپ ژورنال، پیدا کردن مقالاتی که از نظر کیفی و اسکوپ مشابه مقاله شما هستند، تشخیص محدودیت‌های ژورنال و لحاظ کردن ضریب تاثیر و میزان رسایی ممکن، راهی هموار برای انتشار مقاله علمی شما به همراه خواهد داشت.
