محققان در چاپ مقالات خود ممکن است به مشکلات زیادی بربخورند. در این مقاله تعدادی از محققان جهان از تجربیات و دشواری‌هایی که در این روند داشته‌اند می‌گویند. بعضی از این پیشنهادات می‌تواند به محققان جوان‌تر در راه چاپ مقاله کمک کند.

1. کارتان را با تعدادی از همکارانتان (ترجیحا از رشته‌های مختلف) به اشتراک بگذارید؛ افرادی که از انتقاد واقعی شما نمی‌هراسند.

بزرگترین چالش این است که علم باید به مخاطبی وسیع برسد. بدین ترتیب، بیشتر ژورنال‌های علمی از شما می‌خواهند که پیام اصلی آن توسط مخاطبی وسیع‌تر و نه تنها متخصصان آن حوزه قابل فهم باشد. در حالی که ممکن است مشکل به نظر برسد، این قدمی مهم است که تمام محققان می‌بایست به یاد داشته باشند؛ راهی که امکان‌های جدیدی برای رویکردهای بین رشته‌ای ایجاد می‌کند.

چگونه می‌توان این مشکل را حل کرد؟

زمانی که نوشته اولیه ار آماده می‌کنید، سعی کنید از اینفوگرافی استفاده کنید تا مقاله را واضح و دقیق کند. سپس، زمانی که دست‌نوشته در مرحله پایانی است با استفاده از مقیاس لیکرت (Likert) دست‌نوشته خود را بررسی کنید. (1 – فهم بازه و تاثیر نوشته نامشخص است تا 5 – فهم بازه و تاثیر نوشته بسیار واضح است).

این بررسی‌ها را از همکاران خود از رشته‌های محتلف درخواست کنید.

2. یک نوشته خوب بر اساس فهم مشخص از پیام کلیدی آن است. این پیام کلیدی باید به خواننده یک روایت را بازگو کند؛ با شروع (مقدمه)، میانه (محتوا و روش)، پایان (نتایج) و نتایج اخلاقی روایت (بحث و استنتاج) که بر روی این پیام متمرکز است.

چندین مقاله علمی هر روزه چاپ می‌شوند، با این حال بیشتر خوانندگان زمانی برای خواندن همه آنچه منتشر می‌شود ندارند. طبیعتا ژورنال‌های علمی برای ارتقای گستره و مقبولیت مقالات‌شان در جامعه علمی تلاش می‌کنند، با این کار رقابتی میان دست‌نوشته‌ها ایجاد می‌شود. تنها 5 تا 10% دست‌نوشته‌های دریافت شده توسط ژورنال‌ها با ضریب تاثیر خوب به چاپ می‌رسند (یا برای انتشار اکسپت می‌شوند).

ولی نویسندگان علمی چه باید کنند؟ چگونه می‌توانند احتمال خوانده یا منتشر شدن «روایت»‌هایشان را بیشتر کنند؟ آسان است! محققان نیاز به یک روایت خوب بر اساس پیامی مشخص و دقیق دارند. با اینکه این ایده منطقی به نظر می‌رسد، یک مشکل رایج که محققان با آن مواجه هستند خلاصه کردن کار پیچیده در یک دست‌نوشته ست، از آنجایی که معمولا چنیدن یافته اصلی را با هم مدیریت می‌کنند.

چگونه می‌توان این مشکل را حل کرد؟

قدم اول. پیش از آنکه نوشتن مقاله‌تان را آغاز کنید: 1. کارتان را برای یک دوست تعریف کنید ولی بیشتر از یک دقیقه نباشد. شما می‌بایست تمرکز را بر روی نکات کلیدی کارتان نگه دارید. 2. سه تا پنج نکته کلیدی کارتان را بنویسید. 3. کارتان را در یک جمله خلاصه کنید.

قدم دوم. حال که شما یک «روایت» و پیام کلیدی کارتان را به وضوح در ذهن دارید، می‌توانید شروع به نوشتن مقاله کنید. پس از آن، شما باید متن را حداقل دوبار بخوانید و از خود این سوالات را بپرسید: 1. «آیا اطلاعات برای گفتن روایت مرتبط است؟» 2. آیا این اطلاعات برای انتقال پیام کلیدی کارتان مرتبط است؟ شما باید به این سوالات در هر بخش از نوشته‌تان توجه کنید ( به طور مثال، مقدمه، محتوا و روش تحقیق و بحث). اگر پاسخ شما مثبت است، اطلاعات را در متن نگه دارید، اگر نه، آنها را حذف کنید. پس از این کار، روایت شما واضح‌تر و متن شما دقیق‌تر می‌شود.

3. همگام کردن نوشته خوب با بازه (scope) ژورنال هدف شما احتمال رد شدن مقاله‌تان را کاهش می‌دهد.

یکی از چالش‌هایی که در پروسه پذیرش و چاپ مقاله ISI وجود دارد انتخاب ژورنال است. در برخی از رشته‌ها انتخاب ژورنال به دلیل همگرا بودن حوزه تحقیقاتی میان رشته‌های مختلف این امر دشوارتر نیز هست. برای ارائه دست‌نوشته به برخی ژورنال‌ها ممکن است دبیران تحریره درخواست اصلاحاتی کنند. در این راه همچنین امکان دارد شما به ژورنال‌های متقلبی برخورید که حاضراند مقاله شما را منشتر کنند.

چگونه می‌توان این مشکل را حل کرد؟

برای اینکه ژورنالی انتخاب کنید که اولویت‌های آن با عنوان مقاله شما همخوانی داشته باشد می‌‌توانید از یک انتخاب‌گر ژورنال آنلاین استفاده کنید. انتخاب گر ask.jane یکی از این نرم‌افزارها است.

همچنین شما می‌توانید از نظر محققان با تجربه، اساتید و آژانس‌های پژوهشی کمک بگیرید. با جستجویی در اینترنت نیز شاید بتوانید اطلاعاتی به دست آورید که به شما در انتخاب ژورنال مناسب کمک کند.

یک راه دیگر برای انتخاب ژورنال مناسب خواندن منابعی است که در مقالات  ژورنال مکررا آمده است. اگر مقاله شما نیز از منابع مشابه استفاده کرده باشد، به احتمال زیاد دست‌نوشته شما را برای انتشار می‌پذیرند.

4. تمام نویسندگان مقالات برای آنچه در نوشته‌شان گزارش شده مسئول هستند، پس متعهد باشید و مقالات با کیفیت ارائه دهید.

یکی از دلایل اصلی رد شدن مقالات در ژورنال‌ها نگارش ضعیف آنهاست؛ پاراگراف‌های نامفهوم، ترتیب زیر مجموعه‌ها و استفاده ضعیف از زبان. زمانی که واژگان مختلف برای اشاره به یک چیز در متن استفاده می‌شود ناهماهنگی به وجود می‌آید. به طور مثال یک نمونه با کلمه raw اشاره می‌شود و همان نمونه در جایی دیگر با کلمه crude اشاره می‌شود. این امر خواننده را گیج می‌کند.

همچنین بعضی پاراگراف‌ها و زیرمجموعه‌ها به گونه‌ای نوشته‌ شده‌اند که پاراگراف‌ها/زیرمجموعه‌های پیشین و بعد از آن رابطه‌ای منطقی پیدا نمی‌کنند. ضعف یک نوشته می‌تواند به دلیل استفاده ضعیف از زبان باشد، در این صورت خواننده نمی‌تواند پیامی که نگارنده سعی در انتقال آن دارد را بفهمد.

چگونه می‌توان این مشکل را حل کرد؟

برای نگارش مقاله‌ای بهتر، زمانی که نوشته اولیه به پایان رسید، همه نویسنده‌ها می‌بایست با هم متن را ویرایش کنند، به جای ویرایش انفرادی آن. در زمان ویرایش تمام نویسندگان می‌توانند نظرات خود را بدهند و بهترین رویکرد نوشتن مقاله را به بحث بگذارند. این روش برای آنها زمان می‌خرد و در بعضی موارد هم منابع، به این دلیل که زمان انتظار را کاهش می‌دهد (مخصوصا وقتی که نویسندگان زیادی وجود دارند) و نیاز چاپ انفرادی ویرایش‌ها را حذف می‌کند.

5. پیچیدگی‌های چاپ پژوهش‌های بین رشته‌‌ای با تلاشی همه‌جانبه که شامل طوفان فکری گروهی و بعد از آن برنامه عملی مشخص می‌شود ماهیت پروژه پژوهشی را به ژورنال مورد نظر ارائه می‌دهد

پژوهش‌های بین رشته‌‌ای شامل حوزه‌های مختلف علمی مانند پزشکی و مهندسی یا بیولوژی تا علوم انسانی می‌شد. اینگونه مقالات رویکردهای روش تحقیقی درهم‌آمیخته‌‌ای در تکنیک‌های پژوهش و آماری و همچنین نویسندگان مختلف از رشته‌های گوناگون و بررسی‌کنندگان همکار دارند.

چالش‌های پیچیده با این گونه مقالات شامل یافتن بهترین ژورنال با بازه‌های وسیع و طراحی پروژه پژوهشی با توجه به راهنمایی‌های ژورنال‌های منتخب با محدودیت‌های کلمات است؛ بدون از دست دادن اطلاعات به دست آمده از رشته‌های مختلف.

چگونه می‌توان این مشکلات را حل کرد؟

راه‌حل‌های این مشکلات با طوفان‌ فکری نویسندگان پیش از شروع پروژه آغاز می‌شود. سپس برنامه پروژه می‌بایست مستند شود و بعد از پایان بهترین ژورنال برای چاپ کار پژوهشی بین رشته‌‌ای شناسایی می‌شود. این کار نیازمند تحقیق درباره مقالات چاپ شده پیشین و بازه‌های آنها است.

همچنین نگرانی‌های متخصان موضوع با بینش وسیع‌تر از پروژه توسط تمام تیم نیز باید مورد توجه قرار گیرد. به علاوه، یک برنامه همه‌جانبه توسط گروه پژوهشی نیاز است تا یافته‌ها و روش‌ تحقیق‌های کلیدی که می‌بایست در مقاله لحاظ شود و قسمت‌هایی که نیاز به بازبینی دارند شناسایی شوند.